TARCZA

Świadomość obywateli korzyści płynących z członkostwa w UE i z demokracji to główny filar naszego bezpieczeństwa, gdyż zapobiega ona oddaniu władzy w ręce wrogów wartości budujących wspólnotę euroatlantycką oraz jedność Unii Europejskiej.

Oznacza to, że...

...największym zagrożeniem dla bezpieczeństwa Polski oraz UE jest dewastowanie świadomości obywateli, urabianie ich poglądów w sprawie sensu istnienia Wspólnoty i wartości demokratycznego państwa, na modłę tez suflowanych z zewnątrz – przez reżimy autorytarne i od wewnątrz – przez rodzime środowiska populistyczne i antydemokratyczne. Efekty tej dewastacji bezpośrednio przekładają się na decyzje wyborców, i dewastacja ta doprowadza do wojny kognitywnej o umysły, którą opcja liberalno-demokratyczna przegrywa, o czym świadczą wyniki kolejnych wyborów powszechnych w UE.

Przy braku spójnych i długofalowych strategii edukacyjnych demokracja się ewidentnie degraduje, a skutkiem braku wspólnych unijnych rozwiązań jest to, że Europa pozostaje bezbronna i zagrożona jest upadkiem.

Konsolidacja na poziomie edukacji – rozumianej szeroko jako wyposażanie obywateli UE (zwłaszcza najmłodszych pokoleń) w mechanizmy obronne przed populizmem i dezinformacją – to prawdziwa i najlepsza TARCZA demokracji.

Obywatel świadomy tych form manipulacji to obywatel bezpieczniejszy.

Potrzebujemy zaktualizowanej „architektury” Unii Europejskiej na poziomie edukacji.

Potrzebujemy wzmocnić „demokratyczną szczepionkę informatyczną”, przypominając wyborcom, co zyskują dzięki UE oraz demokracji, i – tym samym – co mogą stracić, gdy przestaną popierać unijną jedność i demokratyczne wartości, opowiadając się za opcjami przeciwstawnymi.

Brak edukacji demokratycznej na poziomie UE ma negatywny wpływ na demokrację unijną i nasze wspólne bezpieczeństwo.

Brak konsolidacji to założycielski błąd niedopatrzenia, który kłóci się ze zdrowym rozsądkiem i który Polska ramach swojej prezydencji w Radzie UE (na bazie „Polskiego brandu”) może zacząć naprawiać i wzmocnić swoją rolę w UE.

Z powyższego wprost wynika potrzeba ośrodka na poziomie europejskim konsolidującego działania w zakresie edukacji demokratycznej powołanego celem

  • BADANIA procesów demokratyzacji
  • PROJEKTOWANIA strategii edukacyjnych
  • KSZTAŁCENIA nauczycieli i uczniów
  • PROMOWANIA demokratycznych wartości

Dlaczego potrzebujemy skonsolidować edukację demokratyczną na poziomie UE? Dlaczego potrzebujemy ośrodka europejskiego pełniącego rolę TARCZA?

MOCNE STRONY SŁABE STRONY
  • Wspólne strategie edukacyjne oznaczają wzrost konkurencyjności, trwałości i bezpieczeństwa Europy
  • UE dysponuje szerokim polem różnych doświadczeń, zaś ich wymiana może – analogicznie do świata np. biznesu i handlu – mieć doskonały wpływ na wyniki
  • Podstawą wspólnoty są (zbieżne) wartości, zaś (rozbieżne) systemy są jedynie ku nich środkiem
  • UE zakłada wspólną europejską tożsamość, a to, na ile jest ona ukształtowana na miarę wyzwań współczesności zależy od edukacji (i jej realności)
  • UE niedomaga w szczególności tam, gdzie nie jest w stanie wypracować wspólnego stanowiska
  • Brak wspólnych standardów edukacyjnych sprzyja nierównościom edukacyjnym i różnicom w poziomie życia, a przez to destabilizacji społecznej w Europie
  • Przy braku wspólnej agendy i bez ujednoliconych systemów przepływu informacji „plon zbiera” dezinformacja, populizm i zaściankowość
  • Zawężenie spektrum możliwości edukacyjnych (przy braku polityk unijnych) zamazuje cały sens UE
SZANSE ZAGROŻENIA
  • To edukacja pozwala na wypracowanie wspólnych uniwersalnych wartości leżących u podstaw istnienia Unii Europejskiej i przeciwdziała złym tendencjom
  • Częściowa koordynacja edukacji na poziomie UE może przynieść korzyści w zakresie spójności społecznej (bez naruszania suwerenności państw w zakresie ich unikalnych/tradycyjnych podejść edukacyjnych)
  • Programy (na poziomie szkolnictwa wyższego) takie jak np. Erasmus+ wskazuje na wielorakie korzyści; poszerzenie takiej współpracy na poziom podstawowy i średni to cenny krok w kierunku większej integracji
  • Wspólna polityka oświatowa to kierunek w stronę deregulacji i nowoczesnego porządku w oświacie [zapoczątkowanego w Roku Przełomu w Polsce]
  • Państwa członkowskie działające indywidualnie mogą mieć trudność z szybką modernizacją edukacji (a wspólna polityka mogłaby ten proces przyspieszyć)
  • Utożsamianie wspólnej strategii edukacyjnej UE z myśleniem autorytarnym/totalitarnym oznacza ryzyko binarnego (zero-jedynkowego) myślenia o świecie i wykluczanie demokracji liberalnej
  • Brak konsolidacji na poziomie edukacji podtrzymuje nieufność państw członkowskich względem siebie (podobnie jak działoby się na poziomie prawnym przy braku ujednoliceń legislacyjnych)
  • Deficyty edukacyjne dowolnego państwa członkowskiego zagrażają wszystkim pozostałym (na poziomie ekonomicznym, klimatycznym, itd.)
pl_PLPolski